O herojima i falsifikatima (drugi dio)Uprkos cionističkim udarim sa svih strana, pa čak i iz fucking Dervente
, blogingo ipak nastavlja svoju misiju i neće biti zaustavljen.
Prošli put sam započeo priču o nesretnom Barbarosi koji je nakon kraha u krstaškom pohodu skončao, po jednom izvoru, u rijeci Geksu, a po drugom u rijeci Salef u Maloj Aziji. Potučena do nogu, jadna i odrpana njegova vojska vraćala se preko teritorije na kojoj su živjeli Srbi, u to vrijeme pod vlašću velikog raškog župana Stefana Nemanje. U siromašnoj komunikaciji između dvije kulture najčešće su pominjane dvije riječi, BITE – kada su tražili da jedu, i DANKE – kada su gladni krstaši od Srba dobijali hranu. BITE i DANKE je vremenom postalo srpsko BITANGE, i ostala sinonim za kužne i ružne koje važi i danas. Srbi će nekoliko vijekova kasnije imati razloga da Nijemce nazivaju bitangama, ali te 1190. jedina bitanga za Nijemce i Austrijance je bio engleski kralj Ričard Lavlje Srce. Nakon pogibije Fridriha, Ričard je preuzeo komandu nad krstašima, ali nije vidio Jerusalim. Osvojio je za utjehu Kipar, uvrijedio austrijskog vojvodu i na povratku kući u svoju Englesku, uhapšen od Austrijanaca i bačen u bukagije. A tu počinje ovaj blogingo…
Svi koji su gledali film o Robinu Hudu (bar jednu verziju), malo čeprkali po wikipediji, ili možda pročitali knjigu iz tog perioda engleske istorije će sigurno postaviti sebi pitanje šta je mogao da uradi jadni Džon bez Zemlje u odsustvu Ričarda pa da sačuva zemlju u jednom komadu? Oni koji bi da falsifikuju istoriju zaboravljaju čuvenu-ako smo braća, nisu nam kese sestre, i na dušu Džona bez Zemlje (kao da mu bezzemljaštvo nije dovoljna kazna) stavljaju, pohlepu, krvave takse i pedofiliju (sic), a on, kao poštenjačina, samo je bio dobar domaćin sve dok se nije pojavio kriminalac u kapuljači i helankama, ražalovani plemić, najodvratniji lik srednjeg vijeka, narodnim jezikom nazvani Robin Kapuljača ili Robin Hud.
Tipičan predstavnik američke škole superheroja, on u avanture nikada ne polazi sam. Pozivajući se na primjere Zagora, Marti Misterije, Bleka i Kita Telera, koji za svoje trabante koriste deformisana likove da bi potcrtali svoju harizmu (Zagor- Čika, Marti- Javu, Blek-Okultisa, Kit Teler –e jebemliga zaboravio sam) i Robin se okružuje debelim ćelavim fratrom Takom, i deformom grdosijom Džonom, sa kojim se prvo konfrontira radi holivudskog zapleta, a onda se izmiruje. Deforma Džona zovu u filmu mali, ali do kraja ostaje nejasno na šta se taj pridjev odnosi. Bandi pristupaju i mnogi drugi odmetnici i prolaze kompletnu vojnu obuku , kao i kraći kurs za teroriste i diverzante. Tako organizovana kamarila za svoju logorsku prostoriju bira kraljevsku šumu i lovište,presreće putnike namjernike, podbunjuje narod protiv vlasti, bavi se otimačinom, krade i ubija kraljevske jelene kapitalce.
Da li je moguće opravdati ove, što bi mi Nijemcima onomad rekli bitange? Da li su potrebni drugi dokazi njihove opstrukcije državno pravnog aparata? Pošto nisu uvažili apele Džona bez Zemlje da se manu hajdučije, on teška srca, pribjegava jedinoj mogućoj alternativi. Policijskoj obradi bandita. Za taj posao angažuje Šerifa od Notingena jednog od najvećih tragičara čitavog srednjeg vijeka. Poslije detaljne istrage šerif shvata da iza Robina stoji dobro organizovana antiekološka mafija kojoj je cilj potpuno i konačno uništenje flore i faune cijele Engleske, zatim organizuje potjeru...i dalja priča više nije od značaja za ovaj blog.
Ne postoji ni jedno jedino opravdanje robinhudovštine mada ga i dan danas u popularnoj kulturi smatraju pozitivnim likom. On je daleko od toga, i zato ću da objasnim tri aspekta Robinove ličnosti od koji se svi kose sa zakonom. To su:
Moralni
Kriminalni
Ekološki
Moralni. Da li je moralno onemogućavati nekoga da vrši vlast, širiti neistine i dezinformacije, podbunjivati narod i ostati nekažnjen? Da li je moralno (i normalno) nositi helanke u svojim zrelim godinama, upadati nepozvan na žurke i zabave, i na kraju otimati i oteti nekom ženu. Robin to sve radi.
Kriminalni, koji je više nego očigledan. Krade od bogatih, a čim krade znači da i laže, organizuje zasjede, ima svoju pravojsku, ne plaća porez, živi u kraljevskom lovištu i ubija zaštićene životinje. To podleže krivičnom zakonu u bilo kom sistemu.
Treći, ali ne i najmanje bitan grijeh je ekološki. Gazi travu i to englesku, sječe šumu, ubija životinje, smrdi i prdi. Da li je nakon svega Šerif od Notingena imao ijedan razlog da ne pobije Robina i njegovu bandu? Da li je zaista 800 godina pomutilo um onima koji bi danas da brane ovog desperadosa, koji bi da je živ sigurno bio u Hagu. Da li bi danas smatrali za normalno da se neka organizovana banda skupi i nastani u npr. parku M. Stojanovića i odatle pljačka, siluje tenisere, i presreće rekreativce i opstruišu vlast. Ili npr. upadaju u gradske autobuse gdje vrše nuždu, a kućne ljubimce okreću na roštilju i sl. To kao ne može, a tamo neka mračna srednjovjekovna Engleska, to može? Istorija i literatura o istoriju odavno su u zavadi, još od vremana kada su počele odloženo da se sustižu. Zato i postoji ovaj blog kome je jedini cilj da otkloni sve nepravde. A što se Robina tiče, ako već hoće da prkosi borcima za ljudska prava i sličnim neka slobodno preuzme model Ahmedinedžada, on to ionako radi najbolje, ili model amerikanaca kad vrše nuklearne probe ispod vode. Okeani nisu ničije vlasništvo, a i ribe ne znaju da jauču glasno.
A što se mene tiče, ja nakon Fukušime nisam išao na more jer uvijek se sjetim one stare - prokleta je riba u trećoj vodi.
Prijavite se
Registruj se
FAQ
Pretraga
Neka vam npr. osamstotinazena sipa vodu u oči kao olakšanje. 
