banjalukaforum.com

Kontam nešto danas....preliva se "revolucija" iz države u državu...Koliko će joj trebati da dođe do Libije?

Samo nam to treba. Da Gadafi izvede tenkove na ulice... I onako nije uperan s glavom... Otislo bi sve u tri lijepe...

Third International Theory
From Wikipedia, the free encyclopedia
The Third International Theory refers to the style of Government used in Libya, created by Col. Muammar al-Gaddafi in the early 1970s. It is partly inspired by Islamic socialism and Arab nationalism. The theory proposes an alternative to capitalism and communism for Third World countries, and is based on the belief that both of these ideologies have been proven invalid. The theory relies on the Quran for most of its philosophical foundations. The Higher Council for National Guidance was created to disseminate and implement Qadhafi's Third International Theory also known as the Third Universal Theory.

Nešto je trulo u državi Tunis?

Kako već znamo iz elementarnog zemljopisa, Tunis je najsjevernija država afričkog kontinenta s populacijom od 10 milijuna stanovnika.
GDP (per capita) za 2010. iznosio je 4,100 $ (za usporedbu BIH ima 3,500 $).Lokalna valuta je tuniški dinar.

Tunis je pobjegao od potencijalne fundamentalističke dominacije još u godinama nakon Drugog svjetskog rata.
Prvi predsjednik tuniške republike Habib Bourguiba (na vlasti 1957 – 1987.) često je uspoređivan s turskim vođom Mustafa Kemal Atatürkom zbog prozapadnjačkih reformi i razdvajanju religije i države.

Osoba koju smo gledali kako bježi iz države pred razjarenom gomilom došao je na vlast 1987. Naime, liječnici su zaključili kako je predsjednik Habib zbog starosti i zdravstevnih problema nesposoban nastaviti ulogu predsjednika, a na njegovo mjesto dolazi Zine El Abidine Ben Ali.

Ben Ali (rođen 1936) je u svakom pogledu više vojnik nego državnik. Po završetku srednje škole studirao je vojne fakultete u Francuskoj i SAD-u.
Prvo političko iskustvo bilo mu je vršenje dužnosti ambasadora u Poljskoj.

Tko je Ben Ali-a ubacio u predsjedničku palaču?
Neupitno je da glagol "ubacivanje" potpuno odgovara stanju na terenu te 1987. Naime talijanske i alžirske tajne službe već su godinama radile na datoj problematici.
Zbog povijesnih okolnosti Italija i danas ima svoje interese u sjevernoj Africi, dok je susjedni Alžir imao imperativ stvoriti klimu koja nebi eskalirala u sukob između dviju država (još postoje neriješena granična pitanja).


Ako još dodamo i činjenicu kako je Ben Ali u to vrijeme bio šef tuniških tajnih službi dobivamo idealnog kandidata koji će odgovarati svima.
Talijanska tajna služba SISMI (Servizio per le Informazioni e la Sicurezza Militare) odradila je odličan posao u promociji čovjeka i stvaranju podloge za njegovo zasjedanje u predsjedničku palaču.
U brzom postupku Ben Ali postaje ministar, pa premijer i naposljetku predsjednik.

Habib Bourguiba imao je 84 godine kada je maknut s predsjedničke dužnosti 1987. (umro je 2000 u 97 godini života).
Da su Talijani stavili svog čovjeka za predsjednika Tunisa nije samo špekulacija, 1999. su taj čin potvrdili i sami Talijani. Fulvio Martini, bivši šef talijanske tajne službe SISMI, javno je izjavio u talijanskom parlamentu: "U periodu između 1985. i 1987. organizirali smo politički prevrat u Tunisu smjenivši Habib Bourguibu i postavivši Ben Ali-a za predsjednika države".
Možda to nije jedini razlog no svakako treba napomenuti kako su Talijani smatrali da se Habib prežestoko bori protiv rasta islamskog fundamentalizma u državi. Habib je čak naredio i smaknuća pojedinih vođa islamista – čin koji se nikako nije dopao susjednim arapskim državama.

Nekoliko detalja potvrditi će nam tezu kako se ovdje zaista radi o autentičnoj narodnoj revoluciji:
1) nakon što je Ben Ali bio prisiljen napustiti zemlju brzinski se formirala zamjenska vlada – sastavljena većinom od njegovih pristaša. Ta činjenica još je više intenzivirala demonstracije.
2) Prema posljednjim vijestima prosvjednicima je pristupila i policija. Nepotrebno je napominjati kako se ovaj fenomen u povijesti viđa izrazito rijetko, što samoj revoluciji daje dodatnu težinu.

Politička nestabilnost u Egiptu podigla je cene nafte na najviši nivo u protekle dve godine.

U Londonu se, po prvi put od 2008. godine, barel sirove nafte tipa Brent prodavao za više od 100 dolara.

Кризе које су захватиле Египат и Тунис нису спонтане већ је ријеч о иранској стратегији коју њихове обавјештајне службе координишу посредством својих инсталација на Балкану од којих је једна и организација "Муслиманска браћа", сматра члан Експертског тима југоисточне Европе за борбу против тероризма и организованог криминала Домагој Маргетић.
"То и те како има везе с Балканом. Видимо да се као један од кључних фактора такозване опозиционе коалиције у Египту појављује радикално исламистички покрет `Муслиманска браћа` који је на Балкану својим терористичким инсталацијама присутан још од касних седамдесетих, а активније од осамдесетих година двадесетог вијека", подсјетио је Маргетић и додао да је ова организација управо у БиХ уско повезана са иранском обавјештајном службом.

Он је истакао да су то су до сада препознале једино израелске службе када је и шеф израелске дипломатије Авдигор Либерман отворено рекао да је присуство терористичке мреже на Балкану за Израел кључно питање националне безбједности, преноси "Фокус".

Према Маргетићевим ријечима, чини се да аналитичарима на Балкану управо ти детаљи посљедњих дана намјерно или случајно бјеже из перспективе када говоре о египатској кризи.

Ирану је, напомиње Маргетић, циљ дестабилизација кључних тачака у исламском свијету како би се одвратила пажња од њих самих и како се међународна заједница не би могла паралелно бавити свим тим кризним жариштима.

У сукобима демонстраната, полиције и војске у Египту погинуло је више од 100 људи. Према посљедњим подацима, више од четири хиљаде лица је повријеђено, а било је најмање 60 силовања у антивладиним протестима, који неколико дана потресају Египат.

ALŽIRSKA policija razbila je antivladine demonstracije 300-ak ljudi u centru glavnog grada. Prosvjednici su tražili više slobode u državi.

U prosvjedima je nekoliko prosvjednika ozlijeđeno i uhićeno. Ozlijeđeno je i sedam policajaca. Vođa opozicijske Zajednice za kulturu i demokraciju rekao je da je među uhićenima i njihov parlamentarni vođa. Prosvjedi su se dogodili nakon što su u nekoliko gradova izbile bune zbog povećanja cijena hrane.

U ranijim prosvjedima poginulo pet ljudi

U alžirskim prosvjedima održanima ranije ovog mjeseca poginulo je najmanje pet ljudi. Bilo je i nekoliko javnih pokušaja samoubojstava koji su se pojavili nakon što je samoranjavanje razbuktalo prosvjede koji su doveli do odlaska tuniskog predsjednika Zine al-Abadinea Ben Alija.

Demonstracije u Alžiru su zabranjene još 1992. godine, a vlada je upozoravala ljude da ne dolaze na skup oporbenog RCD-a. Predsjednik RCD-a Said Sadi je kazao da su u sukobu s policijom ozlijeđena 32 prosvjednika.