banjalukaforum.com

Tramvaj u bojama američke zastave na ulicama Sarajeva
http://www.blic.rs/Vesti/Svet/331535/Tr ... a-Sarajeva

danke Deutchland

Ni po cijenu životu ne bih prihvatio promijenu vjere , bolje umrijeti sa šehadetom na usnama nego živiti u vjeri krvnika

PRIJEDOR, Kompanija “Arcelor Mital” iz Prijedora negirala je danas istupe pojedinaca koji su u Londonu početkom sedmice tvrdili da je u izgradnji tornja “Arcelor Mital Orbit” u Londonu korišteno željezo iz rude u Omarskoj u kojoj možda ima i ljudskih kostiju.

“Uprkos onome što je objavljeno, nikakav materijal iz BiH, bilo iz Prijedora ili nekog drugog mjesta, nije korišten u izgradnji tornja `Arcelor Mital Orbit`“, navodi se u saopštenju Kompanije.

Reagovanje ove kompanije uslijedilo je nakon što su tri preživjela logoraša iz Omarske – Satko Mujagić, Rezak Hukanović i Kemal Pervanić zajedno sa pripadnicima grupe “Četiri lica Omarske” iz Beograda i Univerziteta “Goldsmits” iz Londona u ponedjeljak organizovali konferenciju za novinare kako bi skrenuli pažnju da žrtve iz Prijedora nemaju gdje odati počast svojim mrtvima.

Oni su tvrdili da se gradnjom “Orbita” u Londonu željezom od rude iz Omarske, u kojoj možda ima i ljudskih kostiju baca, “krvava sjena na grad London, Ujedinjeno Kraljevstvo i Olimpijske igre”.

Načelnik opštine Prijedor Marko Pavić prilikom jučerašnjeg susreta sa zamjenikom britanskog ambasadora u BiH Džo Lomas najoštrije je osudio ovakve istupe koji u kontinuitetu rade protiv Prijedora i remete pozitivne odnose u ovom gradu i koji nastoje da ruše sve ono što je dobro napravljeno.

Pavić je istakao da izgradnja spomenika na mjestima stratišta u minulom ratu jedno je od bolnih pitanja BiH koje je neriješeno.

“Spremni smo da o svemu razgovaramo, ali na nivou BiH mora biti minimum konsenzusa koji će omogućiti da se o tome razgovara. Odbijam sve pritiske bez obzira s koje strane dolaze, da Prijedor nešto radi što je suprotno interesima većine građana”, rekao je Pavić. Srna

Glavni razlog zbog kojeg pišem ovaj tekst je vezan upravo za prijeratne adrese žrtava genocida. Prema evidenciji na osnovu koje su na zid u Potočarima uklesana njihova imena, žrtve genocida počinjenog nad Bošnjacima jula 1995. godine u i oko Srebrenice potiču iz jedanaest opština. U kontaktu sa nekoliko udruženja dobio sam sljedeće podatke o prijeratnim adresama žrtava čija imena se nalaze među 8372 imena u Potočarima:

2081 – opština Bratunac, 1580 – opština Vlasenica (uključujući sadašnju opštinu Milići), 470 – opština Zvornik, 380 – opština Han Pijesak, 520 – opština Rogatica, 310 – opština Višegrad.

Ovi ljudi i njihove porodice u Srebenicu nisu pali s neba. Većina je tu dospjela 1992. bježeći iz svojih spaljenih sela. Oni poslednji su se uspjeli probiti do Srebrenice nakon pada Cerske i Konjević Polja, marta 1993. godine.

Napominjem da ovi brojčani podaci možda nisu sasvim precizni, ali oni svakako pokazuju koliki je udio broja žrtava koje ne potiču sa područja opštine Srebrenica u ukupnom broj žrtava: 65 % u odnosu na 35% žrtava koje su prije rata živjele na području opštine Srebrenica.

Ako se ovom broju doda i onaj broj žrtava iz perioda 1992-1993 (grad Srebrenica je sa svojom užom okolinom 17. aprila 1993. godine proglašen zaštićenom zonom UN, nakon čega prestaju intenzivna borbena dejstva) onda je udio žrtava iz drugih opština u ukupnom broju žrtava u Podrinju još i veći – na primjer masakr nad Bošnjacima Zvornika, Bratunca (maj 1992.), Vlasenice (logor sušica), pokolji u opštini Višegrad. Mladić se, prema optužnici tužilaštva u Hagu, između ostalog, tereti za genocid počinjen 1992. upravo u ovim opštinama (pored još nekoliko opština).
Ali, da se vratimo na onaj događaj iz jula 1995. godine koji je u presudama dva međunarodna suda, ICTY i ICJ, okvalifikovan kao genocid.

Jasno je da se ono što nazivamo „genocid u Srebrenici“ ne može vezati samo za opštinu Srebrenica već za širu regiju srednjeg Podrinja.

Masakr iz jula 1995. nije opštinski genocid. To nije tačno ni sa aspekta mjesta egzekucija. Skoro sve masovne egzekucije su izvršene izvan područja opštine Srebrenica. Na primjer: magacin u Kravici – opština Bratunac, Konjević Polje – opština Bratunac, Cerska – opština Vlasenica (sada Milići), farma Branjevo/Pilica – opština Zvornik, Kozluk – opština Zvornik. Egzekucija koju je izvršila jedinica „Škorpioni“ nad šest dječaka nalazi se u opštini Trnovo, dvjesto kilometara od Srebrenice.
To nije tačno ni sa aspekta lokacija masovnih grobnica: većina masovnih grobnica je pronađena izvan opštine Srebrenica, a najveći dio je pronađen na području opštine Zvornik.

Kako javljaju reporteri agencija Anadolija (AA) s lica mjesta oko hiljadu Srebreničana koji su se okupili ispred bivše Tvornice akumulatora izviždali su pojedine domaće i strane delegacije u trenutku dok su izlazili iz u "Spomen sobe" u Potočari. Najviše gnjeva iskazano je prema američkom ambasadoru u Bosni i Hercegovini Patriku Munu.

Srebreničani su nezadovoljni jer, kako kažu, međunarodna zajednica nije dozvolila da se glasanje u Srebrenici na lokalnim izborima u oktobru ove godine provodi prema popisu iz 1991. godine, kada su Srebrenicu uglavnom naseljavali Bošnjaci. Prije rata su, podsjetimo, od oko 37.000 stanovnika Srebrenice, 80 posto činili su Bošnjaci.

Takođe, Srebreničani su zviždali ministru vanjskih poslova BiH i predsjedniku Socijaldemokratske partije (SDP) Zlatku Lagumdžiji, predsjedavajućem Predsjedništva BiH Bakiru Izetbegoviću, hrvatskom članu Predsjedništva BiH Željku Komšiću. Upućivane su i ružne riječi, a izvještači ukazuju da je situacija bila krajnje neugodna i na ivici incidenta. Strani novinari su šokirani.

Na meti kritika našao se i sam predsjednik Organizacionog odbora (OO) i vršitelj dužnosti načelnika Srebrenice Ćamil Duraković, jer je, kako su kazali pojedini Srebreničani, dozvolio posjetu Potočarima svim zvaničnicima koji su to željeli.

Duraković je, navode izvještači, izrazio nezadovoljstvo ovakvim ponašanjem i ušao u verbalni duel s nekim nezadovoljnicima.

Na početku obraćanja prisutnim u Potočarima, on je kazao da su ga čak gađali plastičnim flašama i istakao da takve treba biti sramota.

Erdogan: Izetbegović mi je ostavio "Bosnu u amanet"


Turski premijer Tajip Erdogan izjavio je danas da mu je Alija Izetbegović ostavio "Bosnu u amanet".

- Kada sam ga posetio u bolnici u Sarajevu rekao mi je "Ostavljam ti Bosnu u amanet. Bosna je ostavština Osmanlija", još se sećam ovih reči - rekao je Erdogan na sastanku Stranke pravde i razvoja, čiji je lider.

On je naveo da su Bosna i Bošnjaci "ostavljeni u amanet Turskoj", koja će, kako kaže, učiniti sve što je u njenoj moći da bi se uspostavili mir, sigurnost i blagostanje u BiH, prenosi Anadolija.

Povodom današnjeg obeležavanja 17 godina od stradanja Bošnjaka u Srebrenici, Erdogan je rekao da UN "nije zaštitio tu zaštićenu zonu" i da će svi odgovorni za zločine odgovarati za svoja dela kad-tad.

Kršenje dogovora je konstanta bošnjačke politike, koju nikada nije zanimala Evropa, već Turska, Iran i Saudijska Arabija. Zato je Lagumdžijina i Tihićeva priča o EU jedna apstraktna laž, baš kao i priča o multietničkom Sarajevu i Bosni - poručuju iz SNSD-a.

U pravu si što se tiče naslova, ali ovo za muslimane je notorna činjenica.