Decision Tables? Imas na netu terabajte o tome.
Ukratko, Decision Tables se vode idejom da se vecina procesa i koncepta iz svakodnevnog zivota mogu predstaviti relacijom: ako-onda (if-else). Znaci ako se ispuni neki uslov (condition), izvode se akcije (action) koje su asocirane sa tim uslovom. Kombinacija uslova i asociranih akcija sacinjavaju jedno pravilo (rule). Decision Tables, njihovo vizuelno predstavljanje i interpretacija tih tabela su standardazivoni kroz DIN-66241. Zbog jednostavnog predstavljanja u DT, njihovog lakog koristenja i sposobnosti da se upotrijebi u razlicitim specijalnim domenima (finansije, marketing, strategija, planiranje troskova, donosenje poslovnih odluka), te veoma lake softverske implementacije, danas najveci broj tzv. BRMS (Business Rule Management System) su bazirani na tzv. pravilima (rules), a najlaksi nacin vizuelnog modeliranja pravila su upravo Decision Tables.
Znaci DT su metoda za formalno predstavljanje znanja ili ekspertize, i danas se najvise koristi u industriji. Neki jednostavniji ekspertski sistemi su bazirani na rules, poput sistema za postavljanje dijagnoze (npr. sistem te vodi kroz jednu "anketu" gdje moras da izaberes koji od ponudjenih simptoma pacijent pokazuje, i tako dolazi do dijagnoze). Drugi primjer je kontrola kvaliteta u celicnoj industriji, gdje se prave hiljade produkata od celika a koji se razlikuju samo u temperaturi i duzini zagrijavanja, hemijskom sastavu, procentu necistoca itd.. Senzori ocitavaju vrijednosti raznih parametera, i onda se na osnovu DT ocijenjuje da li produkt odgovara zahtjevu musterija.
Evo kako izgleda koncepcionalni prikaz DT:
Entscheidungstabelle=tabela odlucivanja
Bedingung = uslov
Aktion=akcija
Regel = pravilo
j = ja/yes/da
n = nein/no/ne
x = znaci da se ta akcija izvodi kad se ispune uslovi
A ovo je jedna konkretna primjena DT, radi se o odredjivanju cijene pristupa u zavisnosti od starosnog doba:
